15 czerwca 2022 – Polska jako taka, a jeśli nie taka, to jaka?

Jakoś mimo dolegliwości kostnych udaje mi się nie nazbierać zaległości domowych a nawet być w tym momencie prawie na bieżąco. Poza tą pralnią samoobsługową. W ogóle stwierdzam, że jeżeli wstaniemy w okolicach 7.30, to do dziewiątej, kiedy to V. zaczyna odczuwać mrówki w tyłku i chce wyjść sporo ogarnę. Dziś w końcu nie mogąc się doczekać, aż wsadzi swoje zakupy winne do kartonów zeszłam do pomieszczenia gospodarczego i sama ogarnęłam 3 kartony. Bo mi przeszkadzały butelki wina stojące nie na swoim miejscu. A ponieważ i tak ja te kartony opisuję więc żadna praca. A ile można czekać. Pranie dosycha więc kolejne prasowanie zrobię od razu, żeby mi się góry nie wypiętrzyły.

I nawet głowę zdążyłam umyć, co w moim przypadku nie jest taka szybka sprawa.

A najważniejsze, że jestem na piątek na 11.45 umówiona do ZA. Bo nie czuję się dobrze. I na dodatek doszedł ból nóg i strzelanie wszystkich kości. W życiu czegoś takiego nie doświadczyłam.

A teraz pokażę pastę czyli makaron który kupiliśmy okazyjnie w ofercie w sklepie w Porto d’Ascoli.

Jak pisałam nabyliśmy kilka kilogramów różnego typu. I dziś został przetestowany. Boże jak mało Włochowi do szczęścia jest potrzebne. Z tej radości osobisty stanął przy garnku z sugo. I nawet nie narzekał, bo sam to sugo zrobił. 😀 Ja tylko makaron typu fusilli ugotowałam. Nawet jeden kolejny słoiczek sosu mam w rezerwie domowej.

Zgodnie z przypuszczeniem skończyłam ” Splątane losy: i jak zwykle Magdalenę Wala polecam tym, co lubią historie z wojny i zagadki z nią związane.

Sama mam zamiar zabrać się za dwie nowe książki Diany Brzezińskiej. Kryminalne historie. Jednak wcześniej mam do przeczytania czwartą część innej sagi kryminalnej tej autorki.